جوان مجاهد

هنوز بیش از بیست و پنج سال از عمر مبارک علی علیه‌السلام نگذشته بود و از ازدواج پر برکتش با زهرا علیهاالسلام زمانی نرفته بود، که جنگ احد پیش آمد.

معمولاً مردان جوان پس از ازدواج، بیشتر در اندیشه زندگانی مشترک خویشند و به همسر و معاش و آینده خانواده خود می‌اندیشند، ولی علی علیه‌السلام درست در چنین هنگامی، خانه و خانواده را رها کرد و به دستور پیامبر صلی الله علیه وآله روی به میدان جنگ نهاد.

پس از جنگ، به پیامبر صلی الله علیه وآله گفت:

«یا رسول‌الله! هفتاد نفر در احد شهید شدند و حمزة‌بن‌عبدالمطلّب، سر سلسله آنان بود، امّا من از این فیض محروم گشتم و از شهادت به دور افتادم. بسیار ناراحت شدم که چرا فیض شهادت نصیبم نگردید!»

پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:

«یا علی! تو سرانجام شهید خواهی شد، امّا می‌خواهم بدانم هنگام شهادت، چگونه آن را می‌پذیری؟»

علی علیه‌السلام گفت:

«یا رسول‌الله! نفرمایید چگونه می‌پذیری، بفرمایید چگونه سپاسگزاری می‌کنی. این جا، جای صبر نیست، جای سپاس گزاردن است!»

برای مشاهده داستان های دیگر به ادامه مطلب بروید

تأثیر نماز در پیشگیری

 

از خودکشی

 

 

(واستعینوا بالصبر و الصلوة ...) سوره مبارکه بقره/ آیات شریف 445 و 153

قدمت "خودکشی" به اندازه قدمت خود انسان است. در سراسر تاریخ مکتوب بشر، به اقدام انسان برای از میان بردن خود اشاره شده است که از آن جمله می توان به داستان خودکشی "آژاکس" در ایلیاد هومر اشاره کرد. ⁽¹⁾ 

تقریباً هیچ جامعه ای را نمی توان یافت که اقدام به خودکشی در آن به وقوع نپیوندد. توجه کنید که "اقدام به خودکشی" با "خودکشی موفق" تا حدودی متفاوت است، به عنوان مثال ثابت شده است که خودکشی های جدی و مصمم که معمولاً از روش های جدی و خشونت آمیز(مثل پرت کردن خود از ساختمان های مرتفع، حلق آویز کردن، بریدن رگ یا استفاده از گلوله و ...) صورت می گیرد، عمدتاً در مردها و در سنین بالا و با موفقیت به وقوع می پییوندد.

در عوض "اقدام به خودکشی" به شیوه تهدید آمیز یا نمایشی و با استفاده از روش های کم خطرتر مثل مصرف دارو، بیشتر در خانم ها و در سنین جوانی شایع است و کمتر به موفقیت می انجامد. هر چند که در موارد تهدید و اقدام نمایشی به خودکشی نیز باید مسئله را کاملاً جدی گرفت، چرا که 70 تا 80 درصد کسانی که خودکشی موفق می کنند، قبلاً نیت خود را با کسی در میان گذاشته اند که البته مورد توجه قرار نگرفته است. ⁽²⁾  

در هر صورت آن چه که برای ما مهم است، دلایل اقدام به خودکشی یا خودکشی موفق است که عمدتاً به سه گروه تقسیم می شوند: 

1- زمینه هایی روانی 

2- زمینه های اجتماعی

3- بحران های شخصی و اتفاقاتی که ایجاد فشار روانی می کنند. ⁽³⁾

^{برای دریافت کامل به ادامه مطلب بروید.} 

  

ولادت
ولادت حضرت مهدی صاحب الزمان ( ع ) در شب جمعه ، نیمه شعبان سال 255یا 256
هجری بوده است .
پس از اینکه دو قرن و اندی از هجرت پیامبر ( ص ) گذشت ، و امامت به امام دهم
حضرت هادی ( ع ) و امام یازدهم حضرت عسکری ( ع ) رسید ، کم کم در بین فرمانروایان
و دستگاه حکومت جبار ، نگرانی هایی پدید آمد . علت آن اخبار و احادیثی بود که در
آنها نقل شده بود : از امام حسن عسکری ( ع ) فرزندی  تولد خواهد یافت که تخت و
کاخ جباران و ستمگران را واژگون خواهد کرد و عدل و داد را جانشین ظلم و ستم ستمگران
خواهد نمود . در احادیثی که بخصوص از پیغمبر ( ص ) رسیده بود ، این مطلب زیاد
گفته شده و به گوش زمامداران رسیده بود .
در این زمان یعنی هنگام تولد حضرت مهدی ( ع ) ، معتصم عباسی  ، هشتمین خلیفه عباسی ،
که حکومتش از سال 218هجری آغاز شد ، سامرا ، شهر نوساخته را مرکز حکومت عباسی 
قرار داد .
این اندیشه - که ظهور مصلحی پایه های حکومت ستمکاران را متزلزل می نماید و باید از
تولد نوزادان جلوگیری کرد ، و حتی مادران بیگناه را کشت ، و یا قابله هایی را
پنهانی به خانه ها فرستاد تا از زنان باردار خبر دهند - در تاریخ نظایری دارد . در
زمان حضرت ابراهیم ( ع ) نمرود چنین کرد . در زمان حضرت موسی ( ع ) فرعون نیز به
همین روش عمل نمود . ولی خدا نخواست . همواره ستمگران می خواهند مشعل حق را خاموش
کنند ، غافل از آنکه ، خداوند نور خود را تمام و کامل می کند ، اگر چه کافران و
ستمگران نخواهند .
در مورد نوزاد مبارک قدم حضرت امام حسن عسکری ( ع ) نیز داستان تاریخ به گونه ای 
شگفت انگیز و معجزه آسا تکرار شد .
امام دهم بیست سال - در شهر سامرا - تحت نظر و مراقبت بود ، و سپس امام
یازدهم ( ع ) نیز در آنجا زیر نظر و نگهبانی حکومت به سر می برد .
" به هنگامی که ولادت ، این اختر تابناک ، حضرت مهدی ( ع ) ، نزدیک گشت ، و
خطر او در نظر جباران قوت گرفت ، در صدد بر آمدند تا از پدید آمدن این نوزاد
جلوگیری کنند ، و اگر پدید آمد و بدین جهان پای  نهاد ، او را از میان بردارند .
بدین علت بود که چگونگی احوال مهدی ، دوران حمل و سپس تولد او ، همه و همه ، از
مردم نهان داشته می شد ، جز چند تن معدود از نزدیکان ، یا شاگردان و اصحاب خاص
امام حسن عسکری ( ع ) کسی او را نمی دید . آنان نیز مهدی  را گاه بگاه می دیدند ، نه
همیشه و به صورت عادی " .

شیعیان خاص ، مهدی ( ع ) را مشاهده کردند
در مدت 5 یا 4 سال آغاز عمر حضرت مهدی  که پدر بزرگوارش حیات داشت ،
شیعیان خاص به حضور حضرت مهدی ( ع ) می رسیدند .
از جمله چهل تن به محضر امام یازدهم رسیدند و از امام خواستند تا حجت و امام
بعد از خود را به آنها بنمایاند تا او را بشناسند ، و امام چنان کرد .
آنان پسری را دیدند که بیرون آمد ، همچون پاره ماه ، شبیه به پدر خویش . امام
عسکری فرمود : " پس از من ، این پسر امام شماست ، و خلیفه من است در میان شما ،
امر او را اطاعت کنید ، از گرد رهبری او پراکنده نگردید ، که هلاک می شوید و
دینتان تباه می گردد . این را هم بدانید که شما او را پس از امروز نخواهید دید ،
تا اینکه زمانی دراز بگذرد . بنابراین از نایب او ، عثمان بن سعید ، اطاعت
کنید " . و بدین گونه ، امام یازدهم ، ضمن تصریح به واقع شدن غیبت کبری ، امام
مهدی را به جماعت شیعیان معرفی فرمود ، و استمرار سلسله ولایت را اعلام داشت .
یکی  از متفکران و فیلسوفان قرن سوم هجری که به حضور امام رسیده است ، ابو سهل
نوبختی می باشد .
باری ، حضرت مهدی ( ع ) پنهان می زیست تا پدر بزرگوارش حضرت امام حسن عسکری 
در روز هشتم ماه ربیع الاول سال 260هجری دیده از جهان فرو بست . در این روز بنا
به سنت اسلامی ، می بایست حضرت مهدی بر پیکر مقدس پدر بزرگوار خود نماز گزارد ،
تا خلفای ستمگر عباسی جریان امامت را نتوانند تمام شده اعلام کنند ، و یا بد
خواهان آن را از مسیر اصلی منحرف کنند ، و وراثت معنوی  و رسالت اسلامی و ولایت
دینی را به دست دیگران سپارند . بدین سان ، مردم دیدند کودکی همچون خورشید تابان
با شکوه هر چه تمامتر از سرای امام بیرون آمد ، و جعفر کذاب عموی خود را که آماده
نماز گزاردن بر پیکر امام بود به کناری زد ، و بر بدن مطهر پدر نماز گزارد....

برای خواندن بقیه مطلب ودیدن عکس ها به ادامه مطلب..................

مردی می آید که دستانش بوی کرامت، پیشانی اش بوی
بندگی و گام هایش، ندای ایستادگی سر می دهد.بهار به حیرت می ایستد، باد
سجده می کند و خورشید، شکرانه می دهد.




امام علی بن حسین بن علی بن ابیطالب علیه السلام مشهور به سجاد،
چهارمین امام شیعیان بنا به قولی مشهور، در پنجم شعبان سال 38 هجری قمری
متولد شدند. امام زین العابدین فرزند امام حسین (ع) و شهربانو، دختر یزگرد
سوم پادشاه ایران، بود که در زمان فتح ایران توسط مسلمین به اسارت گرفته
شدند و سپس بر اساس انتخاب خودشان به عقد حسین ابن علی (ع) در آمدند. امام
زین العابدین علیه السلام زمانی دیده به جهان گشود که زمام امور در دست جد
بزرگوارش امام علی بن ابیطالب علیه السلام بود. آن حضرت 3 سال از خلافت
علوی و حکومت چند ماهه امام حسن علیه السلام را درک کرد. امام سجاد علیه
السلام در عاشورای سال 61 هجری قمری حضور داشت و در آن واقعه به صورتی
معجزه آسا نجات یافت و پس از شهادت پدرش امام حسین علیه السلام مسئولیت
زمامداری شیعیان از جانب خدا بر عهده او گذاشته شد.


هر که کرامت و بزرگواری نفس داشته باشد، دنیا را پَست انگارد.

امام سجاد (ع)


رسالتها در عصر امام سجاد علیه السلام:


مردم مسلمان عصر امام علیه السلام به علت تبلیغات و فعالیتهای سیاسی و
فرهنگی حکومتهای نامشروع در برابر حقایق سیاسی و مذهبی در نهایت جهالت و
بی دینی به سر می بردند. بدعتها و عقاید گمراه کننده و باطل به عنوان
احکام و عقاید مذهبی، مورد اعتقاد و عمل مسلمانان قرار گرفته بود. در چنین
شرایطی، بزرگترین و مهمترین مسئولیت امام سجاد علیه السلام، احیای مجدد
اسلام ناب محمدی (ص)، تبیین جایگاه امامت و رهبری اهل بیت علیه السلام،
مبارزه با جهالت سیاسی و مذهبی مردم و تربیت مجاهدان واقعی بود. امام علیه
السلام می باید در برابر حقایق سیاسی اسلام روشنگری می کردند بویژه که
درباره امامت و رهبری و افشاگری علیه حکومتهای غاصب و ظالم و ترویج فرهنگ
جهاد و شهادت لازم بود که شیعیان و مسلمانان را برای مبارزه و جهاد علیه
ظلم، بدعت و گمراهی آماده می ساختند. آن حضرت موفق شدند که در سخت ترین
شرایط و با استفاده از ظریفترین شیوه های تبلیغاتی و مبارزاتی، در اهداف
خویش موفق و پیروز شوند.



خشنودی از پیشامدهای ناخوشایند، بلندترین درجه یقین است.

امام سجاد (ع)



نقش امام سجاد در تربیت موالی:


"موالی" یعنی: عده ای از ایرانیان که به عراق آمده و در آنجا با تشیع آشنا
شده. همچنین از جمله موضوع شایع در قرن اول و دوم هجری تربیت موالی بود.
این افراد عمدتاً به علت داشتن استعداد مناسب و نیز آمادگی کسب علم و نیز
با احساس ضعفی که ایشان در برابر عرب ها داشتند و درصدد بودند که آن را
جبران کنند، به خوبی در زمینه حدیث کار کردند و در نتیجه توانستند در مدت
زمانی کوتاه از فقها و محدثین مراکز عمده اسلامی شوند. این افراد در
خانواده های مختلف عرب، تربیت شده بودند که طبعاً انگیزه های سیاسی و
مذهبی جاری و مرسوم در آن قبایل و عشیره ها، به اینان نیز سرایت کرده بود،
به ویژه کوفه، بیشتر گرایش شیعی داشت و "موالی" آن نیز چنین بودند، از این
رو اهل بیت علیهم السلام نیز از این ویژگی برای تربیت موالی استفاده
کردند. در این میان، سیاست علی بن الحسین علیه السلام شایان توجه بسیار
است. امام می کوشید تا در مدینه، با تربیت طبقه "موالی"، راه را برای
آینده باز کند. و اسلام صحیح و سلیم را به آنان (که زمینه کافی داشتند)
انتقال دهد، پس با شخصیتی که امام داشت به شایستگی می توانست در روحیه
موالی اثر بگذارد و احساسات شیعی را به آنان انتقال دهد.

برای دیدن عکس ها به ادامه مطلب مراجعه فرمایید....

نخستین کلمه‌ای که کودک به زبان می‌آورد چیست؟ گویا این همان کلمه‌ای است که با آن مادر خود را صدا می‌کند. شاید گمان کنیم که یاد گرفتن کلمه «مامان» کاری ساده است؛ ولی در حقیقت فرایند پیچیده‌ای برای این یادگیری وجود دارد. اکنون این فرایند را گام به گام از نظر می‌گذرانیم: وقتی که کودک پا به دنیا می‌گذارد، مغز وی همچون برگی سفید و ننوشته است؛ هیچ چیزی در آن وجود ندارد .