قیام حسینی
 یزید پس از معاویه بر تخت حکومت اسلامی تکیه زد و خود را امیرالمؤمنین خواند،و برای این که سلطنت ناحق و ستمگرانه اش را تثبیت کند، مصمم شد برای نامداران و شخصیتهای اسلامی پیامی بفرستد و آنان را به بیعت با خویش بخواند. به همین منظور، نامه ای به حاکم مدینه نوشت و در آن یادآور شد که برای من از حسین (ع ) بیعت بگیر و اگر مخالفت نمود بقتلش برسان . حاکم این خبر را به امام حسین (ع ) رسانید و جواب مطالبه نمود. امام حسین (ع ) چنین فرمود:
"انا لله و انا الیه راجعون و علی الاسلام السلام اذا بلیت الامة براع مثل یزید". آن گاه که افرادی چون یزید، (شراب خوار و قمارباز و بی ایمان و ناپاک که حتی  ظاهر اسلام را هم مراعات نمی کند) بر مسند حکومت اسلامی بنشیند، باید فاتحه اسلام را خواند. (زیرا این گونه زمامدارها با نیروی اسلام و به نام اسلام ، اسلام را از بین می برند.) امام حسین (ع ) می دانست اینک که حکومت یزید را به رسمیت نشناخته است ، اگر در مدینه بماند به قتلش می رسانند، لذا به امر پروردگار، شبانه و مخفی از مدینه به سوی مکه حرکت کرد. آمدن آن حضرت به مکه ، همراه با سرباز زدن او از بیعت یزید،
در بین مردم مکه و مدینه انتشار یافت ، و این خبر تا به کوفه هم رسید. کوفیان از امام حسین (ع ) که در مکه بسر می برد دعوت کردند تا به سوی آنان آید و زمامدار امورشان باشد. امام (ع ) مسلم بن عقیل ، پسر عموی خویش را به کوفه فرستاد تا حرکت و واکنش اجتماع کوفی را از نزدیک ببیند و برایش بنویسد. مسلم به کوفه رسید و با استقبال گرم و بی سابقه ای روبرو شد، هزاران نفر به عنوان نایب امام (ع ) با او بیعت کردند، و مسلم هم نامه ای  به امام حسین (ع ) نگاشت و حرکت فوری امام (ع ) را لازم گزارش داد. هر چند امام حسین (ع ) کوفیان را به خوبی می شناخت ، و بی وفایی  و بی دینی شان را در زمان حکومت پدر و برادر دیده بود و می دانست به گفته ها و بیعتشان با مسلم نمی توان اعتماد کرد، و لیکن برای اتمام حجت و اجرای اوامر پروردگار تصمیم گرفت که به سوی کوفه حرکت کند. با این حال تا هشتم ذی حجه ، یعنی روزی  که همه مردم مکه عازم رفتن به "منی " بودند و هر کس در راه مکه جا مانده بود با عجله تمام می خواست خود را به مکه برساند، آن حضرت در مکه ماند و در چنین روزی با اهل بیت و یاران خود، از مکه به طرف عراق خارج شد و با این کار هم به وظیفه خویش عمل کرد و هم به مسلمانان جهان فهماند که پسر پیغمبر امت ، یزید را به رسمیت نشناخته و با او بیعت نکرده ، بلکه علیه او قیام کرده است . یزید که حرکت مسلم را به سوی کوفه دریافته و از بیعت کوفیان با او آگاه شده بود، ابن زیاد را (که از پلیدترین یاران یزید و از کثیفترین طرفداران حکومت بنی امیه بود) به کوفه فرستاد.

ادامه دارد.

زندگانی امام حسین (ع)
دومین فرزند برومند حضرت علی و در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت فاطمه ، که درود خدا بر ایشان باد، در خانه وحی و ولایت چشم به جهان گشود. چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام (ص ) رسید، به خانه حضرت علی (ع ) و فاطمه را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسما او را در پارچه ای سپید  (س ) آمد و اسما پیچید و خدمت رسول اکرم (ص ) برد، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت . به روزهای اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش ، امین وحی الهی ، جبرئیل ، فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا، این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبیر) چون علی برای تو بسان هارون  که به عربی (حسین ) خوانده می شود نام بگذار. برای  موسی بن عمران است ، جز آن که تو خاتم پیغمبران هستی . و به این ترتیب نام پرعظمت "حسین " از جانب پروردگار، برای دومین فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندی را برای  کشت ، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موی سر او فرزندش به عنوان عقیقه  نقره صدقه داد.

عید ولایت برتمام  عاشقان وجویندگان راه حق مبارکباد.

زیارتنامه امام محمد باقر
ای آقایان من ای فرزندان رسول خدا بنده شما و کنیززاده خوار و ناتوان در مقابل علو و مرتبه شما و معترف به حق شما آمده ام نزد شما در حال پناهندگی به قصد حرم مقدس شما و نزدیکی به مقام شامخ شما متوسل به سوی خدای تعالی به وسیله شما آیا داخل شوم ای مولایم آیا داخل شوم ای دوستان خدا آیا درآیم ای فرشتگان خدا که در گرد و اطراف این حرمید و مقیم این زیارتگاه خدا بزرگتر است بسیار و حمد برای خداست فراوان و منزه است خدا صبح و شام و حمد از آن خداست یکتا بی نیاز بزرگوار یگانه با تفضل پر منت احسان بخش پر مهر که منت نهاد به بخشش خود و آسان نمود زیارت آقایان مرا به احسانش و مگردانید مرا از زیارتشان ممنوع بلکه بخشش نمود و احسان کرد درود بر شما امامان هدایت درود بر شما اهل تقوی درود بر شما ای حجت های اهل دنیا درود بر شما ای عدالت گستران در میان مردم درود بر شما ای اهل صفا درود بر شما خاندان رسول خدا درود بر شما اهل نجوی گواهم که شما تبلیغ کردید و نصیحت نمودید صبر کردید درباره خدا و تکذیب شدید و با شما بدرفتاری شد و گذشت می کردید و گواهم که شما از امامان راهبر و راه یافته اید و فرمان بردن شما واجب است و گفتار شما راست است و شما به حق دعوت کردید پس گوش ندادند و فرمان دادید پس اطاعت نکردند و شما ستون های دین و پایه های زمین هستید و همیشه زیر نظر خدا بودید درمی آورد شما را از پشت های هر پدر پاک و و نقل می کرد شما را از رحمهای پاکیزه چرکین نکرد شما را دوران جاهلیت عمیق و دچار فتنه و هوس نشدید پاکید و پاک است بنیاد شما منت نهاد بر وجود شما بر ما جزابخش روز جزا و نهاده شما را در خانه هایی که خدا اجازه داده فرازی گیرند و نامش در آنها برده شود و صلوات ما بر شما رحمت برای ما و کفاره گناهانمان ساخته زیرا شما را خدا به سود ما انتخاب کرده و پاکیزه گردانید آفرینش ما را بدانچه منت نهاده بر ما از پیروی دوستی شما و ما در پیشگاه خدا از نامبردگان به دانش شما معترفیم به تصدیق به شما و این مقام کسی است که اسراف نموده و خطا کرده و مستمند شده و اقرار دارد بر آنچه جنایت کرده و بدین مقام خود امید اخلاص دارد و نجات دهد او را بوسیله شما و نجات دهد هلاکان را از نابودی باشید برای من شفیع که من به شما رو آوردم هنگامیکه روگردانیدند از شما اهل دنیا و آیات خدا را مسخره گرفتند و بزرگی به آنها ورزیدند ای کسیکه او برپاست و سهو و خطا ندارد و همیشگی است بازی گری ندارد و محیط بر هر چیز است منت برای توست به توفیقی که دادی به من و شناخت عقیده ایکه پشت کردند بدان بندگانت و از نادانی به آن و سبک شمردند حقش و میل به سوی دیگری کردند می باشد منت از تو به من با مردمیکه امتیازشان دادی بدانچه مخصوص کردی مرا بدان سپاس خدای را چونکه من هستم نزد تو در مقام خود یاد شده و نوشته شده محرومم نکن از آنچه امیدوارم و نومیدم مساز درباره آنچه خواستم به احترام حضرت محمد و خاندان پاکش و رحمت خدا بر محمد و آل محمد درود بر شما ای امامان رهبر و رحمت خدا و برکات او وداع کنم با شما و به خدا می سپارم و به شما سلام دهم ایمان داریم به خدا و به رسول و به آنچه شما آوردید و رهنمایی کردید به آن خدایا بنویس ما را از گواهان

زیارتنامه
درود بر تو ای ولی خدا درود بر تو ای حجت خدا درود بر تو ای نور خدا درتاریکیهای زمین درود بر تو ای فرزند رسول خدا درود بر تو و بر پدران تو درود بر تو و بر فرزندان تو درود بر تو و بر دوستان تو گواهم به اینکه تو به راستی به پا داشتی نماز را و اداء کردی زکوة را و امر به معروف نمودی و نهی از منکر نمودی و تلاوت کردی قرآن را آنچه سزاوار آن بود و جهاد کردی در راه خدا حق جهاد را و صبر کردی بر آزار مردم در زمینه او تا آخر عمرت آدم تو را زیارت کنان و شناسا به حق تو و دوستار دوستانت و دشمنم با دشمنانت شفیع من باش نزد پروردگارت رحم کن بر آنکه بد کرده و دست به جرم زده و بیچاره شده و اعتراف کرده اگر من بد بنده ای هستم پس تو چه پروردگار خوبی هستی بزرگ است گناه از بنده ات پس باید خوب باشد گذشت از نزد تو ای کریم.

شهادت امام محمد باقر (ع) را تسلیت عرض می کنیم.